Την είδα χθες με αφορμή τη προβολή της στη ΕΤ2. Η ταινία είναι εξαιρετική σε όλα της, διαδραματίζεται το 1954 στην Αλγερία και αφηγείται την παράξενη ιστορία ενός Γάλλου κι ενός Αλγερινού καθώς η μοίρα φρόντισε να συναντηθούν. Οι πρωταγωνιστές Βίγκο Μόρτενσεν και Ρεντά Κατέμπ είναι απίστευτοι στην ερμηνεία τους. Τα σκηνικά της ερήμου είναι εντυπωσιακά και η σκηνοθεσία καταπληκτική....
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Ο Καθηγητής και ο Τρελός (2019)
Εδώ υπάρχει μια συναρπαστική αληθινή ιστορία, μια απίθανη συνεργασία και ένα σημαντικό βιβλίο. Και όμως ο "Καθηγητής και ο Τρελός" δεν πάσχει απλώς από σοβαρότητα, αλλά στη γενική του κατεύθυνση, ειδικά στη τρίτη του πράξη που είναι γεμάτη από συμπονετικές ομιλίες που υποτίθεται ότι είναι μεγαλοπρεπείς, αλλά σημαίνουν ελάχιστα. Ποτέ δεν θα ξέρουμε που ακριβώς η ταινία του Shemran...