Όπως συνήθως, μια τέλεια παράσταση από τη μεγάλη ηθοποιό Ιζαμπέλ Χούπερτ. Ίσως να είναι ο κύριος λόγος για τους θεατές να δούνε αυτήν (τη μάλλον περιττή κατά τα άλλα) ταινία ούτως ή άλλως. Υποθέτω επίσης, οτι ο Verhoeven και ο Birke θα μπορούσαν να εμπιστευτούν την Huppert, ότι κατά κάποιον τρόπο θα σώσει την υπερφορτωμένη πλοκή. Και ναι, το έκανε. Αρκετά καλά στη πραγματικότητα....
Ενδιαφέρουσα, κυρίως λόγω της παρουσίας της Νούμι Ραπάς και του Τέρενς Χάουαρντ. Ο Κόλιν Φάρελ αν και πρωταγωνιστής, χάνεται λόγω των καλλιτεχνικών αλλά και φυσικών του διαστάσεων. One man show λοιπόν για τον Κόλιν Φάρελ, ο οποίος όπως είναι αναμενόμενο τα βάζει με όλους και τους καθαρίζει όλους με απίστευτη ευκολία. Το σενάριο τετριμμένο: κάποιος προσπαθεί να εκδικηθεί τους υπεύθυνους...
Η Κόρη του Ράιαν (1970)
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...