Να ξεκινήσουμε λέγοοντας ότι οι ηθοποιοί έδειξαν μερικές πολύ καλές ερμηνείες και μπορώ να καταλάβω πως προέκυψαν οι υποψηφιότητες αλλά και τελικά τα βραβεία (αν άξιζαν να κερδίσουν κάποιους από τους υποψήφιους άλλων ταινιών, αυτό είναι άλλο θέμα!) . Το πως κατάφερε να κερδίσει 7 Όσκαρς όμως, αυτό πραγματικά με ξεπερνά! Πρέπει να πω ότι βρήκα την ταινία κουραστική και καθόλου απολαυστική...
Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Ο Τρόπος του Μπάρνει (2010)
Ο Πολ Τζιαμάτι στα καλύτερά του. Μια εξαιρετική ερμηνεία στον ρόλο του Μπάρνει, ενός παραγωγού της τηλεόρασης που βρίσκει τελικά τον έρωτα της ζωής του στη τρίτη σύζυγό του Μίριαμ, που υποδύεται η Ρόζαμουντ Πάικ. Ο Μπάρνει είναι ένας θυελλώδης χαρακτήρας, εγωιστής, επιπόλαιος, αυτοκαταστροφικός που στο τέλος θα τον καταβάλει η νόσος του Αλτσχάιμερ (πιθανότητα, γιατί ποτέ δεν αποκαλύφθηκε...