Διασκεδαστικό αλλά απογοητευτικό. Είναι μια ταινία B κατηγορίας για ένα άτακτο, περιπετειώδες, λεσβιακό, οδικό ταξίδι, κάτι μεταξύ κωμωδίας-δράματος. Έχει μερικά αστεία κομμάτια, αλλά δεν είναι τόσο διασκεδαστικό και αστείο όσο νόμιζα ότι θα ήταν. Είναι μια ευχάριστη αντίθεση σε σχέση με τις περισσότερεςσοβαρές ταινίες που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Η ταινία είχε αυτές τις μεταβάσεις...
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...
Θα σε Περιμένω, Πάντα (2016)
Μία άλλη εκδοχή του P.S. I Love You, 10 σχεδόν χρόνια μετά. Αν και υποτίθεται οτι είναι πιο σκοτεινό και πιο εκλεπτυσμένο, ξεφεύγοντας από τη ρομαντική κομεντί που είναι το P.S. I Love You, δεν καταφέρνει να γίνει καλύτερο, ούτε καν ισάξιο, καθώς μόλις καταλάβεις τι γίνεται, ξέρεις και την υπόλοιπη ταινία. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο. Η ταινία γρήγορα γίνεται βαρετή...