Ποιος θα πίστευε ότι οι σκηνές δύο ελαφιών, που κινούνται αργά μέσα από ένα χιονισμένο δάσος, θα μπορούσαν να είναι τόσο σημαντικές; Εκτός από τα όμορφα πλάνα της φύσης, υπάρχει ένα ιδιαίτερο νόημα σε αυτές, όταν αποδεικνύεται ότι και οι δύο πρωταγωνιστές ονειρεύονται οτι είναι ελάφια. Αυτή είναι η μαγεία του κινηματογράφου: να δίνει στις εικόνες ένα βαθύτερο συναισθηματικό νόημα...
Πραγματικά θυμάμαι ότι η πρώτη ταινία ήταν καταπληκτική με την cool μουσική και το όμορφο animation. Η Lionsgate έκανε καταπληκτική δουλειά. Μέχρι που ήρθε η συνέχεια, το Μπάντι 2. Θα πω πως είναι απαίσιο. Το animation είναι φρικτό, το ύφος της μεταγλώττισης είναι κακή και οι ήχοι των κινουμένων σχεδίων δεν ταιριάζουν στην ταινία. Σε σχέση με το πρώτο Ροκ Σταρ, πέταξαν τους καλούς...
Ο Δικαστής (2014)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα γίγαντα του κινηματογράφου που λέγεται Ρόμπερτ Ντιβάλ, του οποίου η ηλικία όταν γυρίστηκε η ταινία ήταν 83, έχοντας ήδη τότε ξεπεράσει τα 50 χρόνια καριέρας. Αν και επίσημος πρωταγωνιστής είναι ο Ντάουνι Τζούνιορ - ο οποίος θεωρώ οτι δεν είχε, ούτε έχει το ταλέντο για τόσο δυνατές ταινίες - επισκιάζεται από το μεγαλείο του Ντιβάλ. Αν κάποιοι ξεχωρίζουν...