Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
FRIDAY THE 13th wanna be... Αυτο τα λεει ολα.... Μια μετρια προσπαφεια να αναβιωσει ο Τζασον Βιρχις...Ουτε καν...Πλην μια δυυο ομολογουμενος έξυπνων και ευρηματικων θανατων, η ταινεια δεν εχει να προσφερει κατι. Αντιθετα...Βαρετη και κουραστικη εξαιτίας της έλλειψης μουσικής επένδυσης. Αν είναι δυνατόν θρίλερ χωρίς μουσική αγωνίας.
Ένα Πάθος (2020)
Οι Γάλλοι κάνουν συνήθως υπέροχες αισθηματικές ταινίες. Αλλά μπορώ να σας πω ότι υπάρχουν επίσης μερικές πολύ κακές γαλλικές ταινίες και το Ένα Πάθος είναι μία από αυτές. Οι χαρακτήρες και οι πράξεις τους δεν έχουν κανένα νόημα. Ουσιαστικά ενώ υπάρχει ένας βασικός ρυθμός και μια βαθύτερη ιστορία, υπάρχει ταυτόχρονα και ένας αναγκαστικός, τεχνητός, ειλικρινά κακός, ερωτισμός. Το...