Πρόκειται για μία από τις πιο εκπληκτικές και φιλοσοφικά τολμηρές πολεμικές ταινίες που έχουν φτιαχτεί ποτέ, με τεράστια (σήμερα, αλλά και τότε) ονόματα ηθοποιών. Το 1978, ο Terrence Malick ως σεναριογράφος έγραψε το επιτυχημένο κλασικό "Ημέρες ευτυχίας". Για τα επόμενα 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, ο Malick δεν έκανε ούτε μία ταινία, μέχρι την κυκλοφορία αυτού του έπους του...
Μην ακούτε κανέναν προκατειλημμένο ιδεολογικά: μια χαρά είναι η ταινία, ωραία σκηνοθεσία, μπομπάτη μουσική. Αν υπάρχει θέμα, αυτό είναι ότι μάλλον δεν παρουσιάζει σωστά μερικά πράγματα, όπως ότι δεν δείχνει το σημαντικό ρόλο του απλού κλήρου στην επανάσταση. Όσοι μιλούν για "φασιστική" ταινία, πολύ θα ήθελαν να έχει αποτύχει η επανάσταση και τότε θα βλέπαμε πώς θα καλοπερνάγανε...
Ζαν Ντι Μπαρί: Η Ερωμένη του Βασιλιά (2023)
Αυτή η ταινία έχει όμορφη οπτική για τους θεατές: τα κοστούμια και τα σκηνικά κόβουν την ανάσα και η κινηματογράφηση είναι εντυπωσιακή. Αλλά είχα κάποια ανάμεικτα συναισθήματα όταν τελείωσε κι αυτό οφειλόταν εν μέρει στο σενάριο, που κατά διαστήματα φαινόταν βαρετό, με επιφανειακούς διαλόγους και κάποια απότομα άλματα στο χρόνο, με τα οποία προσπάθησαν να ξεπεράσουν ανεπιτυχώς...