Από τις χειρότερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας που έχω δει. Η επιστημονική φαντασία περιορίζεται μόνο ως θεωρία καθώς οι σκηνές που την αφορούν είναι ελάχιστες. Το ίδιο και τα οπτικά εφέ. Το σενάριο από τη μία είναι μπερδεμένο από την άλλη πολυπαιγμένο και δε λέει και τίποτα. Τα δύο μεγάλα ονόματα της ταινίας Τζον Γκούντμαν και Βέρα Φαρμίγκα εμφανίζονται ελάχιστα. Οπωσδήποτε...
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Ο Κανόνας της Σιωπής (2012)
Αν και συνειδητοποίησα ότι η ταινία βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα και είναι εντελώς φανταστική, η πρώτη μου ελπίδα όταν αποφάσισα να τη παρακολουθήσω ήταν ότι θα μπορούσα παρόλα αυτά να μάθω κάτι για το Weather Underground. Είμαι αρκετά εξοικειωμένος με την ιστορία των ΗΠΑ, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι το μόνο που ήξερα για την ομάδα ήταν ότι ήταν μια βίαιη αντι-Βιετνάμ ομάδα, οπότε...