Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Να ξεκινήσουμε ανάποδα, λέγοντας πως η ταινία είναι πάρα πολύ καλή σε όλα της. Περιληπτικά, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ένα ζευγάρι Βρετανών πάει να μείνει στη Γερμανία, στο σπίτι ενός Γερμανού, του οποίου το σπίτι έχει επιταχθεί. Εκεί δημιουργείται μια απροσδόκητη σχέση της Βρετανής γυναίκας με τον Γερμανό. Το πιο δυνατό σημείο της ταινίας , είναι μακράν οι ερμηνείες....
Ο Καθηγητής και ο Τρελός (2019)
Εδώ υπάρχει μια συναρπαστική αληθινή ιστορία, μια απίθανη συνεργασία και ένα σημαντικό βιβλίο. Και όμως ο "Καθηγητής και ο Τρελός" δεν πάσχει απλώς από σοβαρότητα, αλλά στη γενική του κατεύθυνση, ειδικά στη τρίτη του πράξη που είναι γεμάτη από συμπονετικές ομιλίες που υποτίθεται ότι είναι μεγαλοπρεπείς, αλλά σημαίνουν ελάχιστα. Ποτέ δεν θα ξέρουμε που ακριβώς η ταινία του Shemran...