Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Δυστυχώς ο "Ραντίν" υποφέρει από υπερβολική υπερβολή! Ο πρωταγωνιστής δεν είναι απλώς τσιγκούνης. έχει εμμονή με την αποταμίευση και τη συσσώρευση χρημάτων σε σημείο που αποκόπτει τον εαυτό του από τη λογική και την κανονική ανθρώπινη επαφή. Φαίνεται περισσότερο σαν μια ψυχιατρική ταλαιπωρία παρά σαν μια κακία, μια ιδιορρυθμία ή μία πτυχή του χαρακτήρα, που σημαίνει ότι το αντιλαμβανόμαστε...
Ο Μισισιπής Καίγεται (1988)
Μιλάμε για μια εξαιρετική ταινία με φοβερούς πρωταγωνιστές, όταν κάποιοι από αυτούς δεν είχαν γίνει ακόμα αστέρια, όπως ο Γουίλεμ Νταφόε, η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και οΜάικλ Ρούκερ, Κάποιοι μπορεί να έχουν προβλήματα με το γεγονός ότι η ταινία είναι εμπνευσμένη από πραγματικούς φόνους, αλλά στη συνέχεια μας αποκαλύπτει μια έρευνα όχι απαραίτητα βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, αλλά...