Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το κύριο θέμα μας εδώ δεν είναι το skating αλλά η ανισότητα και η θέση της γυναίκας στις μη αναπτυγμένες χώρες όπως η Ινδία. Το μικρό χωριό που είναι το μέρος όπου εξελίσσεται όλη η ταινία είναι ιδανικό για την ανάδειξη και την ανάπτυξη αυτών των θεμάτων. Το ύφος της και τα σκηνικά την κρατάνε μακριά από το hollywood, ωστόσο το τέλος με τον τρόπο...
Υπόθεση 39 (2009)
Αρχικά μου έδωσε την εντύπωση μια κοινωνικής ταινίας, αλλά στη συνέχεια άρχισαν να μπαίνουν στοιχεία μυστηρίου, μέχρι που κατάλαβα ότι πρόκειται για θρίλερ! Ήταν καθηλωτικη! Νομίζω ότι είχε στοιχεία, ίσως σε υπερβολικό βαθμό, που ομως μπορεί να τα συναντήσουμε σε συνανθρώπους μας... Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν ικανοποίηση όταν εξοντωνουν με πανουργία αυτόν που τους βοηθάει..