Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Αν αγαπάτε το εσπιονάζ, θα λατρέψετε τη ταινία. Ωραίο το κλίμα, πρωτότυπο το σενάριο, χωρίς φανταχτερά ονόματα, με την εγγύηση του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Γερασμένος ο Τομ Χανκς, πλην ωριμότερος, επικρατεί στη σκηνή στο ρόλο του δικηγόρου-απεσταλμένου. Ο πράκτορας της KGB Ρούντολφ, πήρε τελικά το όσκαρ, όχι όμως και ο Χανκς. Αξίζει να τη δείτε για πολλούς λόγους
Ο Πέρσι Τζάκσον και οι Ολύμπιοι: Η Κλοπή της Αστραπής (2010)
Η ταινία αυτή είναι χάλια. Η ιστορία του βιβλίου δεν έχει μεταφραστεί σωστά στον κινηματογράφο. Νιώθω αναγκασμένος να πω πως ο Κρις Κολόμπους απόγοήτευσε πολλούς θαυμαστες της σειράς σε σύγκριση με την επιτυχια των ταινιών του στη σειρά του Χαρί Πότερ. Ο Περσι Τζάκσον είναι ιστορία για παιδιά αλλά έχει γίνει ταινία για εφήβους, κάτι που στενοχώρησε πολλές οικογένειες, καθώς και...