Θα μπορούσε να ονομαστεί και Η Απολυτη Μπούρδα. Ένας τελειωμενος πιτσιρικάς ξεγελάει το FBI και μια ολόκληρη οργάνωση διαδικτυακού τζόγου ενώ παράλληλα γίνεται εκατομμυριούχος. Πέρα από το σενάριο φαντασίας, ο εντελώς ατάλαντος ως ηθοποιός Τζάστιν Τίμπερλεϊκ σε πρωταγωνιστικό ρόλο, χάνεται στη σκιά του Μπεν Άφλεκ. Μετάνιωσα που δεν είδα το Jurassic World που έπαιζε την ίδια ώρα....
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Το Κάλεσμα (2013)
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου