Συμπαθητική ταινία. ΤΑ ΣΥΝ: Η εκ νέου συμμετοχή της Σάρον Στόουν στο ρόλο της Κάθριν Τραμέλ (δεν θα μπορούσα να φανταστώ άλλη ηθοποιό), η συμμετοχή στην ταινία της σπουδαίας Αγγλίδας ηθοποιού Σαρλότ Ράμπλινγκ, οι εκπλήξεις-ανατροπές το τελευταίο μισάωρο της ταινίας, οι αινιγματικοί μορφασμοί των 2 βασικών πρωταγωνιστών στις τελευταίες σκηνές της ταινίας, το "περίεργο"-μη αναμενόμε...
Το πρώτο μισάωρο ξέρεις ήδη τι θα γίνει και πως θα τελειώσει η ταινία. Το κλασικό σενάριο ενός ψυχοπαθή που εισβάλει σε μια οικογένεια και προσπαθεί να τη καταστρέψει, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνει και η οικογένεια σώζεται. Το έχουμε δει τόσες πολλές φορές... Πέρα απ αυτό, η ταινία φαντάζει υπερβολική με όλα αυτά τα τεχνολογικά μαγικά που γίνονται, όχι οτι δεν θα μπορούσαν να γίνονται,...
Το Σύνδρομο του Βερολίνου (2017)
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....