Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να παρακολουθήσετε αυτήν την ταινία. Θα μπορούσατε να αναλύσετε την ιστορική της ακρίβεια και να βρίσκατε αφορμές για κριτική. Θα μπορούσε να σας ενοχλεί το γεγονός ότι αναμένεται να συμπάσχουμε με μια αυτοκράτειρα και θα βρίσκατε τους προσωπικούς της αγώνες μικροσκοπικούς, ακόμη και αξιολύπητους, σε σύγκριση με την πραγματικότητα των συνανθρώπων...
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Μια Ξεχωριστή Μέρα (1993)
Αν και ο Μάικλ Ντάγκλας ποτέ δεν με ενθουσίαζε στις ταινίες που πρωταγωνιστούσε, ομολογώ πως σε αυτή εδώ είναι εξαιρετικός και μάλιστα σε έναν ρόλο που δεν τον συνηθίζει, αυτόν του ψυχοπαθή που σταδιακά μεταμορφώνεται σε εγκληματία. Πολύ δυνατός και ο γίγαντας της ηθοποιίας Ρόμπερτ Ντιβάλ στον ρόλο του αστυνομικού. Πέρα από τις καλές αυτές ερμηνείες, η ταινία έχει σε όλη τη διάρκειά...