Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Οι καθημερινές συνήθειες του κεντρικού χαρακτήρα και οι αντιθέσεις μαζί με την ειρωνεία των όπλων εναντίον της Wall Street φαίνεται να κάνουν την ταινία αποτελεσματική. Οι χαρακτήρες, δεν απαιτείται να κάνουν τίποτα που δεν μπορούν να χειριστούν οι σχετικά μέτριοι ηθοποιοί, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για την έλλειψη μεγάλων ονομάτων. Αντ' αυτού, βοηθά στο να διατηρείται...
Meg: Ο Κυρίαρχος του Βυθού (2018)
Χαίρομαι που δεν χρειάστηκε να πληρώσω για να δω τη ταινία. Ξέρω ότι είναι μια καρχαριοταινία (με ένα νέο είδος καρχαρία που ονομάζεται Meg από το Megalodon) και ξέρω τι να περιμένω, αλλά αυτό ήταν τόσο προβλέψιμο που κάθε 5 λεπτά ήξερα τι θα συμβεί στην επόμενη σκηνή και κάθε φορά που έπεφτα μέσα! Και το μεγάλο αναμενόμενο κλισέ: μπορεί ο Meg να είναι ο κυρίαρχος του βυθού, αλλά...