Μου άρεσε και το παρακολούθησα μέχρι το τέλος. Σίγουρα η καλύτερη τουρκική παραγωγή του Netflix μέχρι στιγμής. Θα το βαθμολογούσα λίγο παραπάνω αλλά αισθάνθηκα το τέλος κάπως «άψυχο», χρειαζόταν κάτι περισσότερο για να κλείσει απολύτως σωστά. Όσον αφορά τη μουσική/σάουντρακ, ήταν θαυμάσιο,. Υποκριτικά, οι βασικοί ηθοποιοί έπαιξαν όμορφα τον ρόλο τους. Λατρεύω την υποκριτική ικανότητα...
Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...
Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (1997)
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...