Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Μία από τις πιο ασυναγώνιστα βαρετές και αδιάφορες ταινίες καταστροφών που έχει δει ποτέ ο κινηματογράφος. Κάνει την ομολογουμένως μέτρια και προβλέψιμη αντίστοιχη ταινία ηφαιστείου - το Η Κορυφή του Δάντη - να μοιάζει με αριστούργημα. Η ίδια η ιστορία είναι αδύναμη και όλες οι αμερικανικές ανοησίες και τα κλισέ του Χόλιγουντ σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί σπαταλάς τον χρόνο σου...
Παγκόσμιος Κίνδυνος: Geostorm (2017)
Δεν έχω σταματήσει πολλές ταινίες το πρώτο μισάωρο, αλλά αυτή πραγματικά το άξιζε! Ο εντελώς ατάλαντος Τζεράρντ Μπάτλερ, μια κακή προσαρμογή ενός χιλιοπαιγμένου σεναρίου καταστροφής, σενάριο με γελοία προβλέψιμες καταστάσεις και άλλα πολλά, συνιστούν μια από τις πολύ κακές ταινίες επιστημονικής φαντασίας τα τελευταία χρόνια. Δικαιωματικά παίρνει τη πρώτη θέση που είχε μέχρι τώρα...