Δε τρελάθηκα όταν την είδα, ωστόσο πρόκειται για μια αξιόλογη χολιγουντιανή προσπάθεια. Ποτέ δεν είχα σε μεγάλη υπόληψη τον Ντάουνι Τζούνιορ και γι ακόμα μια φορά επιβεβαιώνομαι. Δε "γεμιζει" τις σκηνές, σε αντίθεση με τον Ντιβάλ, ο οποίος βεβαίως δίνει άλλη βαρύτητα (εξ ου και η υποψηφιότητά του για όσκαρ στη ταινία). Το σενάριο αν και ενδιαφέρον, κρατιέται κυρίως σε δραματικούς...
Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...
Metal Lords (2022)
Όποιος έγραψε το σενάριο δεν καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται το Heavy Metal γιατί σίγουρα δεν είναι για κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που ζουν στα προάστια έχουν ό,τι θα ήθελαν ποτέ τους σε μια ασημένια πιατέλα, συμπεριλαμβανομένων νέων ακριβών αυτοκινήτων και δωμάτια γεμάτα ολοκαίνουργια όργανα και εξοπλισμό. Οι δύο «πρωταγωνιστές» δεν είναι καν πραγματικά φίλοι, καθώς το ένα παιδί...