Θα μπορούσε να ήταν ένα ανθρώπινο δράμα μεγάλης έντασης, αντί να είναι μια ταινία φτιαγμένη με προθέσεις που δεν αποκαλύπτονται ποτέ. Παραπλανητική για τον πραγματικό κόσμο, όσον αφορά την παραγωγή ταινιών, είναι απολύτως αποδεκτό να κάνει οτιδήποτε για να παρασύρει τους θεατές. Πιθανώς οι άνθρωποι του μάρκετινγκ πίστευαν ότι μια λεπτομερής κοπή ενός αυτιού μπορεί να το πετύχει...
Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Νομοταγείς Τύποι (2012)
Ξεκινάω λοιπόν το ζάπινγκ χθες στην τηλεόραση από το Star. Μαχητές των δρόμων 5 λέει και λέω να ρίξω μία ματιά. Κυριολεκτικά στο πρώτο λεπτό της ταινίας ένα λεωφορείο πέφτει πάνω σε ένα συμβατικό αυτοκίνητο και αντί να διαλυθεί το αυτοκίνητο, ντελαπάρει το λεωφορείο και κάνει και καμιά δεκαριά σβούρες. Σοβαρολογείτε;;; Επόμενη στάση ΣΚΑΪ, έχει οι Άγγελοι Του Τσάρλι: Δράση πέρα...