Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Μου άρεσε η ταινία και πιστεύω ότι πρέπει να της δώσετε μια ευκαιρία. Περιέχει και στοιχεία ανθρωπιάς και ηθικής και όχι μόνο φόβο. Ο Τζέισον Πάτρικ είναι αξιοπρεπής στο ρόλο του και δείχνει τη διάθεση και τη προσπάθεια ενός ανθρώπου για να σώσει κάποιους άλλους. Ναι, μερικές από τις σκηνές είναι επαναλαμβανόμενες, αλλά σε αυτήν την περίπτωση είναι ακριβώς αυτό που θα συνέβαινε...
Η Γέφυρα των Κατασκόπων (2015)
Αν αγαπάτε το εσπιονάζ, θα λατρέψετε τη ταινία. Ωραίο το κλίμα, πρωτότυπο το σενάριο, χωρίς φανταχτερά ονόματα, με την εγγύηση του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Γερασμένος ο Τομ Χανκς, πλην ωριμότερος, επικρατεί στη σκηνή στο ρόλο του δικηγόρου-απεσταλμένου. Ο πράκτορας της KGB Ρούντολφ, πήρε τελικά το όσκαρ, όχι όμως και ο Χανκς. Αξίζει να τη δείτε για πολλούς λόγους