Edi Gathegi - Ταινίες
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Το μονο που δεν ''κολλαει'' ειναι η μεταφραση του τιτλου...Ανοιξτε τα sub δυναμώστε το Vol στον ενισχυτή σας ,παρτε ποπ κορν και απολαύστε για 2,5 ωρες μια εξαιρετικη αστυνομικη περιπετεια με φοβερη ατμοσφαιρα και δεμενο σεναριο που κραταει αμειωτο το ενδιαφερον μεχρι το τελος της ταινιας.Σκηνοθεσια του Κρίστιαν Γκούντεκαστ ( «Το Λονδίνο Επεσε» και «Ο Τιμωρός») Μου θυμισε λιγο Heat...
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...