Πολύ καλό σενάριο και σκηνοθεσία. Μακριά από τις συμβάσεις και τις ευκολίες του εμπορικού κινηματογράφου και την πολιτική ορθότητα και νωθρότητα των φεστιβαλικών ταινιών. Ένα επίτευγμα από τον ελληνικό κινηματογράφο με μία ταινία που είναι ελληνική και παγκόσμια μαζί. Σπάνιο διαμάντι, που είναι δύσκολο να το κατατάξεις σε κάποιο είδος. Περιπέτεια και ποίηση και ταινία περιπλάνηση...
Ο Νικ, ενός αφελής και ανασφαλής έφηβος ερωτεύεται τη Νόρα, μιαν εξωστρεφή κοπέλα με πολύ αυτοπεποίθηση. Μετά από μια σειρά από περιπέτειες και μπλεξίματα, αν και πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες, ο Νικ και η Νόρα ανακαλύπτουν ότι έχουν περισσότερα κοινά από ό,τι φαντάζονταν και αρχίζουν να αναπτύσσουν μια ειλικρινή σχέση. Η ταινία έγινε γνωστή κυρίως για την επιλογή της μουσικής της...
Paterno (2018)
Δεν πρόκειται να μιλήσω για την ταινία ως ταινία γιατί κατά τη γνώμη μου είναι άσκοπο. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία. Επώδυνη, πικρή, μελαγχολική. Αυτό που δεν γνωρίζαμε, αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε είναι αυτό που ήταν στο μυαλό του Joe Paterno. Τώρα έχουμε μια εύλογη, βαθιά ανθρώπινη εκδοχή της, στα μάτια του Al Pacino. Είδα έναν αξιοπρεπή άνθρωπο της γενιάς του να αντιμετωπίζει...