Πάντα αιχμαλωτίζομαι από την ιδέα της εξύμνησης κάποιου που η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τους θανάτους άλλων, του οποίου η «απασχόληση» είναι να κλέβει από αυτούς που δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο ήρωάς μας δεν είναι εκεί για να αποδώσει δικαιοσύνη ή ακόμα και για κάποιο μεγάλο σκοπό, είναι απλά ένας μικροαπατεώνας που τυγχάνει να είναι πιο συνηθισμένος...
Αν και η ταινία έχει το ελαφρυντικό οτι είναι γυρισμένη το 1996, ακολουθεί πλήρως το εδώ και δεκαετίες χολιγουντιανό μοντέλο του action movie με FBI, CIA, πρώην πράκτορες, συνωμοσίες, πλεκτάνες κι έναν ήρωα (με μια ηρωίδα) που θα σωθούν και θα σώσουν τον κόσμο. Η ταινία θυμίζει πολύ το "Η Κληρονομιά του Μπορν" (αυτή ήταν η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό) και εκατοντάδες άλλες! Ο Κιάνου...
Wonder Woman (2017)
Παραμυθάκι, αλλά τουλάχιστον ευχάριστο παραμυθάκι καθώς έχουμε δει χειρότερες μεταφορές υπερηρώων της DC Comics στη μεγάλη οθόνη. Γενικά, η ταινία είναι προσεγμένη, με πολλά δυνατά εφέ, δύο λαμπερούς (για το σενάριο) ήρωες και πολλές ιδανικά πλασμένες αμαζόνες! Το σενάριο, ομολογώ, είναι αρκετά ευφάνταστο αν και προβλέψιμο από ένα σημείο και μετά, όπως συνηθίζεται σε ταινίες τέτοιου...