Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Το μόνο ενδιαφέρον της ταινίας τελικά είναι ο tommy lee jones 30 χρόνια πριν. Η ταινία ξεκίνησε καλά, έχοντας ταυτόχρονα και κωμωδία και δράμα, μετά άρχισε να μπερδεύει πολλά θέματα στην υπόθεση, μετά έγινε φαντασίας με καταστάσεις σε καμία περίπτωση δεν θα συνέβαιναν στην κανονική ζωή και στο τέλος μας έδωσε ένα απότομο happy ending τραβηγμένο από τα μαλλιά. Ούτε η Τζέσικα λανγκ...
Shogun (2024)
Περίμενα με ανυπομονησία τη νέα σειρά του Shogun, ειδικά ως θαυμαστής της πρωτότυπης σειράς με τον Richard Chamberlain. Αυτή η επανεκκίνηση ξεπερνά τον προκάτοχό της με πιο πλούσια εστίαση στους ιαπωνικούς χαρακτήρες, ενισχύοντας σημαντικά το δράμα. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του καστ έδωσε εξαιρετικές ερμηνείες, ο Cosmo Jarvis φαινόταν κάπως άκαμπτος και δεν είχε συναισθηματικό βάθος...