Καλή. Καλή η Κέιτ Γουίνσλετ, καλός ο Μπρόλιν, συγκινητική η ιστορία και πολύ ρομαντική μπορώ να πω, ρεαλιστικό το τέλος επίσης. "Κλειστό" το σενάριο, διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος του μέσα σ ένα σπίτι, και βασίζεται στο ερωτικό παιχνίδι μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών. Η Γουίνσλετ προσπαθήσει να ισορροπήσει τους ρόλους μητέρα-γυναίκα, ο Μπρόλιν να ισορροπήσει το "καλό παιδί"-κατάδικος....
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...
Τσέρνομπιλ (2019)
Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...