Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Απλά αξιολύπητη. 35 χρόνια μετά το αυθεντικό Ghostbusters, το Χόλιγουντ αναμασά ένα εξαιρετικό για την εποχή του σενάριο, με άγνωστους πρωταγωνιστές που δεν έχουν καμία σχέση με τη τότε παρουσία των Μπιλ Μάρει και Σιγκούρνι Γουίβερ. Τα οπτικά εφέ των φαντασμάτων είναι σαφώς και αναμενόμενα καλύτερα, αλλά αυτό που μένει (εκτός από την απογοήτευση) είναι η νοσταλγία για το πρωτότυπο....
Η Ληστεία της Στοκχόλμης (2018)
Η Ληστεία της Στοκχόλμης είχε τη δυνατότητα να είναι μια σοβαρή, ιστορική ταινία, αλλά για κάποιο λόγο την έκαναν μια γελοία κωμωδία. Ο Ethan Hawke είναι ένας από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, αλλά αυτή είναι μια από τις πιο αδύναμες ερμηνείες του που μπορώ να θυμηθώ. Δεν τον κατηγορώ ιδιαίτερα (εκτός από την ανάληψη του ρόλου) γιατί ο χαρακτήρας του ήταν ένα κακό αστείο. Γιατί...