Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Μου αρέσουν οι ταινίες που είναι εξαιρετικά απίστευτες, καθώς αυτού του είδους οι ταινίες είναι συνήθως και διασκεδαστικές. Το Sahara, όχι δεν ήταν απλώς μια διασκεδαστική ταινία, αλλά ήταν μια κακή φθηνή παραγωγή, από αυτές που μας έχει συνηθίσει το Χόλιγουντ. Προσωπκά πιστεύω οτι κανείς δεν θα τη παρακολουθούσε πάνω από 15', αν δεν υπήρχαν ο Μάθιου Μακόναχι και η Πενέλοπε Κρουζ....
Οι Επόμενες Τρεις Μέρες (2010)
Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία και ένα πολύ καλό σενάριο. Ο ρόλος ταιριάζει στον Ράσελ Κρόου, που υποδύεται έναν φιλήσυχο καθηγητή που προσπαθεί (και καταφέρνει τελικά) να γίνει επιτυχημένος κακοποιός, από τη πρώτη του κιόλας απόπειρα! Κάτω από αυτή την οπτική, μπορούμε να πούμε οτι η ταινία δεν είναι ρεαλιστική - ή μάλλον είναι τόσο ρεαλιστική, όσο...