Πολύ κακό για το τίποτα. Αναμφισβήτητα πολλά μεγάλα ονόματα στο καστ κι αυτός είναι ίσως ο μόνος λόγος να δεις τη ταινία. Ο Ίθαν Χοκ ποτέ δε μου γέμιζε το μάτι, αλλά αυτό είναι προσωπικό. Ο Εντ Χάρις σε ρόλο που ξεφεύγει από τα στάνταρτ του. Η "Βασίλισσα" Γιόβοβιτς πανέμορφη ακόμα και στα 40 της ίσως μένει το μόνο αξιοθέατο σε αυτή τη ταινία
Το Δεκα Δολοφονοι για τον Ντετεκτιβ Μαρλοου είναι μια μεγάλη γιορτή της απόλυτης πρωτοτυπίας του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αναγγέλλει επίσης την άφιξη του Ντικ Ρίτσαρντς ως υποσχόμενου νέου αμερικανικού σκηνοθέτη. Την ημέρα που το είδα, βρήκα τον εαυτό μου να περιγράφει ατάκες από σκηνές σε φίλους Είναι πράγματι, η πιο υποβλητική από όλες τις αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν αυτή την εποχή...
Κωδικός Μέρκιουρι (1998)
Γουίλις και Μπάλντουιν (αν και στα "μεγάλα" τους" για την εποχή) σε γνωστούς ρόλους και η πρώτη πρωταγωνιστική συμμετοχή του τότε πιτσιρικά Miko Hughes, του οποίου η καριέρα μόνο λαμπερή δεν αποδείχθηκε μέχρι σήμερα. Το χιλιοπαιγμένο - ήδη από τότε (1998) - σενάριο του "πρώην πράκτορα" του FBI ή της CIA δε πείθει κανέναν και όλοι γνωρίζουν την εξέλιξη και το τέλος. Με λίγα λόγια,...