Επιτρέψτε μου να πω ότι μόνο η πρώτη ώρα αυτής της ταινίας με είχε κολλημένοι και απλώς ήξερα ξεπερνά την προκάτοχό της όσον αφορά την ιστορία και την δράση. Μετά από περίπου 2 ώρες άρχισα να αναρωτιέμαι πότε ή αν θα υπάρξει κορύφωση. Κάποιες σκηνές έμοιαζαν να διαρκούν πάρα πολύ. Πραγματικά δεν χρειαζόμασταν όλες τις σκηνές του Peter B. Parker και του παιδιού του. Εγώ προσωπικά...
Αυτή η ταινία είχε πολλές δυνατότητες. Ξέρω ότι ήταν μια υπερβολική δραματοποίηση μιας πραγματικής κατάστασης, αλλά αισθάνομαι ότι θα μπορούσε να έχει δώσει πολύ περισσότερα. Υπάρχουν μέρη της ταινίας που είναι πολύ δυνατά και μπορούν να σας ενθουσιάσουν ή να αισθανθείτε απορροφημένοι από την ταινία, αλλά αυτά χάνονται γρήγορα. Το τέλος την έσωσε κάπως. Θα ήθελα πολύ να δω ένα remake...
Μετά (2019)
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...