Είμαι σε σύγκρουση, γιατί ξέρω ότι η γνώμη μου γίνεται όλο και πιο κακή με κάθε νέο σούπερ ήρωα - αλλά έχω φτάσει στα όριά μου εδώ. Όλες αυτές οι ταινίες φαίνονται τόσο προβλέψιμες και κλισέ πια και όσο πραγματικά κι αν θέλω να τις απολαύσω, αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Οι κύριοι ηθοποιοί σε αυτήν την ταινία ήταν μέτριοι, το σενάριο γνωστό και αδύναμο... αλλά τι καλύτερο μπορεί...
Απλά αξιολύπητη. 35 χρόνια μετά το αυθεντικό Ghostbusters, το Χόλιγουντ αναμασά ένα εξαιρετικό για την εποχή του σενάριο, με άγνωστους πρωταγωνιστές που δεν έχουν καμία σχέση με τη τότε παρουσία των Μπιλ Μάρει και Σιγκούρνι Γουίβερ. Τα οπτικά εφέ των φαντασμάτων είναι σαφώς και αναμενόμενα καλύτερα, αλλά αυτό που μένει (εκτός από την απογοήτευση) είναι η νοσταλγία για το πρωτότυπο....
The Hangover Part III (2013)
Κλασική περίπτωση φθίνουσας πορείας ενός sequel. Όχι πως το πρώτο Hangover ήταν τίποτα ιδιαίτερο (ακόμα μια ιστορία ενός τρελού bachelor), αλλά τέλος πάντων μέσα στη τρέλα του είχε μια πρωτοτυπία. Δύο χρόνια αργότερα βγήκε το Hangover 2 με σαφώς μικρότερη επιτυχία και δύο χρόνια αργότερα αυτό εδώ, το οποίο πάτωσε. Και δεν εννοώ στις εισπράξεις, γιατί εκεί πήγε σχετικά καλά (αυτό...