Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Είχα πολλές προσδοκίες από αυτήν την ταινία, αλλά απογοητεύτηκα λίγο όταν την είδα. Νόμιζα ότι θα ήταν ένα αριστούργημα, αλλά δεν μου φάνηκε έτσι. Το πιο σημαντικό πράγμα για αυτήν την ιστορία είναι οι χαρακτήρες και το πρόβλημα είναι ότι οι ερμηνείες, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αρκετά δυνατές. Δεν εννοώ ότι ο Μάγιερς και η Γιόχανσον είναι κακοί ηθοποιοί, αλλά νομίζω ότι ίσως...
Νώε (2014)
Αν περιμένετε να δείτε την κλασική ιστορία του Νώε με τη Κιβωτό έτσι όπως τη γνωρίζουμε όλοι, θα απογοητευθείτε. Τα μόνα που τη θυμίζουν είναι τα ονόματα και η κιβωτός. Όλα τα υπόλοιπα είναι ευφάνταστες αλλά όχι πετυχημένες προσθήκες που μάλλον αποπροσανατολίζουν παρά κρατάνε το ενδιαφέρον του θεατή. Τέρατα, προσωπικές ίντριγκες και φανταστικές μάχες επιστρατεύτηκαν για να γεμίσουν...