Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Η πολυαναμενόμενη συνέχεια του Μπάτμαν ήταν τελικά μία μεγάλη απογοήτευση, πού ελάχιστα θυμίζει προηγούμενες επιτυχημένες συνέχειες όπως Ο Σκοτεινός Ιππότης ή το Justice League. Ο Ρόμπερτ Πάτινσον αποτυγχάνει παταγωδώς να ενσαρκώσει τη δυναμικότητα και το κύρος του χαρακτήρα του Μπάτμαν και εμφανίζεται περισσότερο σαν ένας φοβισμένος πιτσιρικάς, πού όμως τα ξέρει όλα!! Χαχα Η Zoe...
Το Όνειρο Του Σκύλου (2005)
Η ταινια ονειρο του σκύλου είναι προσωπικά για μένα μια αριστουργηματικη ταινια του Αγγελου Φραντζή που υμνεί την Αθήνα και ιδίως την νυχτερινή Αθηνα ,σπουδαίοι ηθοποιόι,τελειο σενάριο καταπληκτικό χαρακτήρες και η σκηνοθεσία λειτουργεί με μαεστρία η κάμερα σε οδηγεί σε γωνιες που δεν φανταζόσουν, σου δείχνει μια άλλη αθηνα που αξίζει να ανακαλύψεις και με τα συν και με τα μείον...