Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με μεγάλες ελπίδες. Δεν υπάρχουν αρκετά ρομαντικά δράματα πια και μου άρεσε που περιγράφηκε ως «μια ιστορία στοιχειωμένης αγάπης». Λοιπόν ... ήταν σαν μια απογοητευτική ιστορία αγάπης για μένα. Χωρίς να κάνω spoilers, η μορφή αυτής της ταινίας περνά μεταξύ του ρομαντικού παρελθόντος και του τρέχοντος χωρισμού των δύο κύριων χαρακτήρων που απεικονίζονται...
Το Maestro είναι αναμφίβολα η καλύτερη ελληνική παραγωγή των τελευταίων ετών, αλλά ο πήχης είναι ακόμα πολύ πολύ χαμηλά. Το πραγματικό ερώτημα είναι: Χρειάζεται πραγματικά να υπάρχει στο Netflix; Μπορεί να ανταγωνιστεί άλλες παρόμοιες σειρές; Μπορεί να ενδιαφέρει το ευρύτερο κοινό εκτός Ελλάδας; Πιστεύω ότι η απάντηση σε όλα αυτά είναι ένα ηχηρό ναι. Βρίσκεται σε ένα όμορφο νησί...
Αναρχία (2014)
Πολύ κακό για το τίποτα. Αναμφισβήτητα πολλά μεγάλα ονόματα στο καστ κι αυτός είναι ίσως ο μόνος λόγος να δεις τη ταινία. Ο Ίθαν Χοκ ποτέ δε μου γέμιζε το μάτι, αλλά αυτό είναι προσωπικό. Ο Εντ Χάρις σε ρόλο που ξεφεύγει από τα στάνταρτ του. Η "Βασίλισσα" Γιόβοβιτς πανέμορφη ακόμα και στα 40 της ίσως μένει το μόνο αξιοθέατο σε αυτή τη ταινία