Η τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου είναι παρανοική με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και εξαιρετικά άτακτη, αλλά με άφησε κάπως ψυχρό. Η Έμα Στόουν υποδύεται το τέρας του Φρανκενστάιν της ταινίας, μια γυναίκα που θέλει ανεξαρτησία και ελευθερία, σεξουαλικά αλλά και γενικά, χωρίς να χρειάζεται να ζήσει τη ζωή της με κανόνες που έχουν θεσπίσει οι άνδρες. Είναι μια δυνατή και περήφανη...
Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που δίνει στον Viggo Mortensen την ευκαιρία να λάμψει ως σκηνοθέτης και ακόμη περισσότερο επιτρέπει στον Lance Henrikson να λάμψει ως ηθοποιός, γιατί στο τέλος, ο Lance κλέβει την παράσταση ως τον άξεστο πατέρα που καταρρέει από τα γηρατειά, αλλά τα 2 μεγάλα παιδιά του δείχνουν υπομονή και ανοχή μαζί του. Όπως πολλές ταινίες στις μέρες...
Φίλοι ή Κάτι Παραπάνω (2013)
Εδώ δεν υπάρχει μια πρωτότυπη ιδέα ούτε η ταινία παραμένει μακριά από τις συνηθισμένες ρομαντικές κωμωδίες και η πλοκή είναι κάπως προβλέψιμη. Αλλά παρόλο που έχει όλα τα συστατικά για ένα ακόμα συνηθισμένο ρομάντζο, είναι φρέσκο και διασκεδαστικό. Κυρίως λόγω του Radcliffe και της Kazan, των πρωτότυπων διαλόγων και αποφεύγοντας τη καθαρή. Επίσης, η ιστορία από μόνη της φαίνεται...