Δύο γείτονες, μια γυναίκα και ένας άνδρας,δημιουργούν έναν ισχυρό δεσμό αφού και οι δύο υποπτεύονται εξωσυζυγικές δραστηριότητες των συζύγων τους. Ωστόσο, συμφωνούν να διατηρήσουν τον δεσμό τους πλατωνικό για να μην διαπράξουν παρόμοια λάθη. Ανεξάρτητα από το ποιες άλλες ιδιότητες έχει αυτή η ταινία, αυτό που ξεχωρίζει περισσότερο είναι το πώς υπάρχει τόσο πλούσιο χρώμα. Ναι, υποτίθεται...
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...
Το Παιχνίδι Του Δολοφόνου (2017)
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...