Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Είναι σίγουρα μια ενδιαφέρουσα ταινία. Νομίζω ότι αυτή είναι μια καλή πρώτη κριτική για να ξεκινήσω, γιατί από την κινηματογραφική σκοπιά την βλέπω ως μια κλασική παλιά Β-movie ... Απόλαυσα την ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος, ακόμη και με όλα τα κλισέ, την έντονη αμερικανική πινελιά (όλα περιστρέφονται γύρω από την 4η Ιουλίου, την Ημέρα Ανεξαρτησίας) και τον μερικές φορές γελοίο...
Μια Ξεχωριστή Μέρα (1993)
Αν και ο Μάικλ Ντάγκλας ποτέ δεν με ενθουσίαζε στις ταινίες που πρωταγωνιστούσε, ομολογώ πως σε αυτή εδώ είναι εξαιρετικός και μάλιστα σε έναν ρόλο που δεν τον συνηθίζει, αυτόν του ψυχοπαθή που σταδιακά μεταμορφώνεται σε εγκληματία. Πολύ δυνατός και ο γίγαντας της ηθοποιίας Ρόμπερτ Ντιβάλ στον ρόλο του αστυνομικού. Πέρα από τις καλές αυτές ερμηνείες, η ταινία έχει σε όλη τη διάρκειά...