Όπως συνήθως, μια τέλεια παράσταση από τη μεγάλη ηθοποιό Ιζαμπέλ Χούπερτ. Ίσως να είναι ο κύριος λόγος για τους θεατές να δούνε αυτήν (τη μάλλον περιττή κατά τα άλλα) ταινία ούτως ή άλλως. Υποθέτω επίσης, οτι ο Verhoeven και ο Birke θα μπορούσαν να εμπιστευτούν την Huppert, ότι κατά κάποιον τρόπο θα σώσει την υπερφορτωμένη πλοκή. Και ναι, το έκανε. Αρκετά καλά στη πραγματικότητα....
Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι και ο συγγραφέας δεν αποφεύγει να εξετάσει τις αντιφατικές αντιλήψεις της ανθρώπινης φύσης και τις εύθραυστες συνδέσεις που δημιουργούν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Για παράδειγμα η ψυχωτική της υπόθεσης τυχαίνει επίσης να είναι γοητευτική και γενναιόδωρη, γνωρίζει πώς να είναι κοινωνική αλλά τυχαίνει επίσης να είναι ψυχρή και μάλλον αδίστακτη. Η νεαρή γυναίκα...
Pandora (2016)
Πάντα με εκπλήσσει το γεγονός ότι οι Κορεάτικες παραγωγές μπορούν να κάνουν ταινίες τύπου Χόλιγουντ με ένα κλάσμα του προϋπολογισμού που έχουν συνήθως οι ταινίες του Χόλιγουντ. Το «Pandora» έχει το είδος της ταινίας καταστροφής και ως επί το πλείστον το κάνει αρκετά καλά. Η ταινία φαίνεται πολύ κομψή και ακριβής, έχοντας ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων που δεν φαίνεται καθόλου ψεύτικο....