Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...
Όσο και αν μου άρεσε αυτή η τριλογία και αυτή η ταινία, πραγματικά εύχομαι να μπορούσαν να προσεγγίσουν περισσότερο στην αρχική έκδοση του 1968. Καταλαβαίνω ότι αυτά είναι prequels, αλλά αν πρόκειται να συνεχίσουν με αυτά, τότε προτείνω να το πάνε χίλια χρόνια ή περισσότερο μετά, λίγο πριν από την άφιξη του Heston στο πρωτότυπο κλασικό του 1968. Η συγκεκριμένη, είναι μια καλή ταινία....
127 Ώρες (2010)
Αν ήταν ένα ντοκιμαντέρ 45 λεπτών, θα έλεγα εντάξει, να το δούμε. Όταν γίνεται όμως μία ταινία διάρκειας μιάμισης ώρας... Θα πρέπει να αστειεύεστε! Η ταινία ήταν υποψήφια για 5 Όσκαρ - αυτό είναι γελοίο. Μία κλασική ταινία επιβίωσης, με έναν πρωταγωνιστή, σε ένα στατικό σημείο για 45 λεπτά. Τουλάχιστον σε ταινίες όπως ο Ναυαγός υπήρχε μία σκηνοθεσία, μία εξέλιξη και μία βασική...