Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...
Μάρλεϊ. Ένας Μεγάλος Μπελάς (2008)
Όταν πρόκειται να δω τους Ουίλσον και Άνιστον στην ίδια ταινία, έχω υψηλές προσδοκίες. Αλλά αυτή η ταινία είναι η χειρότερη ταινία που έχω δει εδώ και πολλά χρόνια. Αυτή η ταινία μας δείχνει έναν άθλιο σκύλο που συμπεριφέρεται άσχημα για 1½ ώρες σε συνδυασμό με κακή ερμηνεία από τους - κατά τα άλλα ταλαντούχους - ηθοποιούς και μια ιστορία, τόσο βαρετή που δεν θα το πιστεύετε. Όταν...