Δεν πρόκειται να μιλήσω για την ταινία ως ταινία γιατί κατά τη γνώμη μου είναι άσκοπο. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία. Επώδυνη, πικρή, μελαγχολική. Αυτό που δεν γνωρίζαμε, αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε είναι αυτό που ήταν στο μυαλό του Joe Paterno. Τώρα έχουμε μια εύλογη, βαθιά ανθρώπινη εκδοχή της, στα μάτια του Al Pacino. Είδα έναν αξιοπρεπή άνθρωπο της γενιάς του να αντιμετωπίζει...
Σε μια κατεστρεμένη Γη που ξεχειλίζει από θανατηφόρους και ευαίσθητους στους ήχους κυνηγούς, πιθανότατα εξωγήινης προέλευσης, οι Abbotts αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μια έρημη πόλη της Νέας Υόρκης, σε μια νέα εποχή απόλυτης σιωπής. Καθώς ο νέος αυτός τύπος εισβολέα προσελκύεται από τον θόρυβο, ακόμη και ο παραμικρός ήχος μπορεί να είναι θανατηφόρος. Έχουν ήδη περάσει δώδεκα μήνες...
Μετά τη Λουτσία (2012)
Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...