Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο μυστήριο, δεδομένου ότι πολλά - πάρα πολλά - αποκαλύπτονται από την αρχή. Όλη η ένταση στεγνώνει. Δεν υπάρχει δράμα στο δράμα. Η μόνη έκπληξη είναι ότι κάθε αρσενικός ρόλος είναι κι ένας υποψήφιος δολοφόνος-απατεώνας. Ακόμη και η μια μοναδική μεγάλη έκπληξη αποκαλύπτεται πολύ πριν αποκαλυφθεί. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το σενάριο. Η πρώτη χαζή σκηνή...
Όποιος βρει την ανάγκη να διαλέξει μια πολιτική πλευρά se αυτήν την ταινία πρέπει να κουνήσει το κεφάλι του! Γυρίστηκε για να αποκαλέσει βασικά όλους ανόητους αν βασίζουν ολόκληρη τη ζωή τους σε πολιτικά ιδεολογικά σκουπίδια. Είναι μια καθαρά χωρίς-πολλή-σκέψη ψυχαγωγία και οι συγγραφείς Nick Cuse και Damon Lindelof το απέδωσαν στο έπακρο! Θα ήθελα να δω περισσότερα! Η σκηνοθεσία...
Αμνησία (2014)
Η πλοκή της ταινίας μοιάζει με το "Κάθε Φορά, Πρώτη Φορά" με τη Ντρου Μπάριμορ, όπου μια γυναίκα ξυπνά κάθε πρωί ξεχνώντας όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν της, μετά το ατύχημα που προκάλεσε την αμνησία της. Ωστόσο, η ταινία κάνει καλή δουλειά κρατώντας ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού, μαντεύοντας συνεχώς ποιος χαρακτήρας είναι αληθινός και ποιος είναι ο κακός της υπόθεσης, μέχρι...