Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Είμαι η μόνη που βρήκε αυτήν την σειρά απαίσια; Το σενάριο είναι επίπεδο και προβλέψιμο ακόμα και για ένα παιδί 5 ετών, η ηθοποιός είναι απαίσια, ακόμη και το ταλέντο της Τζάνουαρι Τζόουνς δε φαίνεται πουθενά και παράλληλα έχει κακή σκηνοθεσία. Ο σκηνοθέτης φαίνεται τεμπέλης σε κάθε σκηνή και οι διάλογοι της είναι μονότονοι. Το κορίτσι που παίζει τη Kat θα πρέπει να είναι αδερφή...
Το Ιερό Ξίφος (2017)
Πρόχειρο δουλειά ανύπαρκτο σενάριο μάχες σώμα μας σώμα δίχως λόγο, το ιερό ξίφος ένα αποκριάτικο από τα jumbo, που ο ήρωας το παρατούσε όπου να ναι, λάθη στοιχειώδη! Πχ εκεί που τρέχει ο ήρωας με το ιερό ξίφος, (χαλιά σκηνή σαν να τον σήκωσαν από τα τσίπουρα για τη σκηνή!) Και έχει στο δεξί το ξίφος, αλλάζει η κάμερα και το έχει στο αριστερό! Μετά πάλι δεξί.. πολύ αχρειαστο φλας...