Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Δύο νέοι άνθρωποι προσπαθούν μάταια να μείνουν φίλοι, καθώς ο κατά βάθος έρωτάς τους είναι πιο δυνατός από τη φιλία τους. Χαριτωμένη ταινία, από τις πολύ λίγες ενδιαφέρουσες του είδους. Πέρα από την έλλειψη πρωτοτυπίας του σεναρίου, η απόδοσή του και οι ερμηνείες είναι πολύ καλές. Αυτό που κάνει ιδιαίτερα θετική εντύπωση, είναι οι γρήγοροι και έξυπνοι διάλογοι (στα αγγλικά φυσικά)....
Γκοτζίλα (1998)
Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...