Συμπαθητική ταινία. Απλά συμπαθητική. Καλή η προσπάθεια να αποδοθεί το κλίμα της δεκαετίας του 80' αλλά δεν επετεύχθη. Ειδικά σε μια εποχή, τη σημερινή, στην οποία η υπερπληροφόρηση και η γνώση, σε μεγάλο βαθμό, των καταστάσεων σε συνδυασμό με τον κυνισμό του μέσου θεατή, εκμηδενίζει και το παραμικρό ίχνος φαντασίας η οποία φαντασία θα μπορούσε να «ανεχτεί» η να δικαιολογήσει τι...
Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...
Ο Δικαστής (2014)
Να πω κι εγώ με τη σειρά μου οτι δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τον Ντάουνι Τζούνιορ ως ηθοποιό, ωστόσο εδώ έχει έναν αξιοπρεπή ρόλο, σε σχέση με το Avengers και το Iron Man, όπου και σαν χαρακτήρας και σαν ηθοποιός είναι για τα πανηγύρια. Φυσικά ο Ρόμπερτ Ντιβάλ ως ο δικαστής δικαίως κλέβει τη παράσταση και σίγουρα πρόκειται για μια δυνατή δραματική ταινία με ένα μη συνηθισμένο και έξυπνο...