Φέτος, οι σινεφίλ θα έχουν την ευκαιρία να απαντήσουν σε μία από τις πιο πιεστικές ερωτήσεις της εποχής μας: ποιος φαίνεται καλύτερα με μαγιό, ο Rob Brydon ή ο Mathieu Amalric; Ναι, ακριβώς όπως είχαμε ταυτόχρονα δύο ταινίες καταστροφών για ηφαίστεια το 1997 (Ηφαίστειο και Η Κορυφή του Δάντη) και δύο ταινίες sci-fi για αστεροειδείς το 1998 (Αρμαγεδδων και Ολεθρια Συγκρουση), έτσι...
Η Margot Robbie είναι αρκετά καλή ως Harley Quinn, ωστόσο, ακόμη και με αυτό, η ταινία είναι ένα βήμα πριν από το απόλυτα κακό. Η πλοκή είναι αδιάφορη, ο διάλογος είναι φρικτός, οι χαρακτήρες εκτός από τον Harley Quinn είναι άνευ σημασίας και βασικά οι παραγωγοί αδιαφορούν για τους οπαδούς των κόμικς. Υπήρχαν λίγες αστείες σκηνές και μερικές καλές σκηνές μάχης, αλλά αυτό δεν αλλάζει...
Μετά τη Λουτσία (2012)
Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...