Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Μια ταινία που φωνάζει δυνατά πως είναι φτιαγμένη στη Κίνα. Από τη δυνατή και ενοχλητική μουσική, τις σκηνές δράσης, το σενάριο, το προβλέψιμο "κόλπο" και την υποκριτική. Το μόνο αξιοπρεπές στην ταινία ήταν το όμορφο σκηνικό στη Σανγκάη και η κατάλληλη σκηνοθεσία. Δεν μπόρεσα να ξεπεράσω τα λευκά ξανθά μαλλιά του Bloom που τον έκαναν να μοιάζει περισσότερο με ένα κέικ φρούτων, παρά...
Ένα Ολόγραμμα για τον Βασιλιά (2016)
Η ταινία όταν κυκλοφόρησε δεν πήρε καλές κριτικές. Μερικοί μάλιστα τη χαρακτήρισαν ως η χειρότερη ταινία του Τομ Χανκς. Σε πρώτη ανάγνωση, τα παραπάνω δεν είναι άδικα. Πράγματι η ταινία είναι λιτή, αργή, χωρίς να είναι προφανές το νόημα αυτών που συμβαίνουν αλλά ούτε να φαίνεται κάποια κατάληξη στο τέλος του τούνελ. Ωστόσο η ταινία περιέχει έναν σουρεαλισμό, ο οποίο γίνεται καλύτερα...