Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Αν σας άρεσε το πρώτο Ψηλό Κορίτσι, θα απολαύσετε μάλλον και τη συνέχεια. Έχει σχεδόν τον ίδιο καστ και τον ίδιο διασκεδαστικό τόνο που είχε η πρώτη ταινία. Αλλά κατά τη γνώμη μου, αυτή εδώ κόβει μερικές από τις πιο έντονες άκρες της πρώτης ταινίας και κάνει τους χαρακτήρες πιο ήπιους και χαλαρούς. Οι ηθοποιοί πολύ μέτριοι, αλλά ας πούμε οτι κάνουν τη δουλειά τους. Αλλά το σενάριο...
Το Όνειρο Του Σκύλου (2005)
Η ταινια ονειρο του σκύλου είναι προσωπικά για μένα μια αριστουργηματικη ταινια του Αγγελου Φραντζή που υμνεί την Αθήνα και ιδίως την νυχτερινή Αθηνα ,σπουδαίοι ηθοποιόι,τελειο σενάριο καταπληκτικό χαρακτήρες και η σκηνοθεσία λειτουργεί με μαεστρία η κάμερα σε οδηγεί σε γωνιες που δεν φανταζόσουν, σου δείχνει μια άλλη αθηνα που αξίζει να ανακαλύψεις και με τα συν και με τα μείον...