Μια πολύ καλή ταινία,ταινία που σε κρατάει σε αγωνία δείχνει την διαφθορά της εξουσίας, καθώς επίσης ότι όταν ο άνθρωπος έχει εξουσία δεν μπορεί να καταλάβει τον άλλον που δεν έχει τα απαραιτητα. Ο πατέρας με εξέπληξε με την ηρεμία και την πραότητα που δέχεται το κάθε χτύπημα από την πρόνοια. Επίσης θέλει να μας δείξει την ανελγησια της κάθε εξουσίας στα προβλήματα του λαού της....
Σε ένα μετα-αποκαλυπτικό τοπίο, ένας πατέρας με τον γιό του προσπαθούν να επιβιώσουν. Εξαιρετικά σκηνοθετημένη, μια δραματική ιστορία επικεντρωμένη στη σχέση των δύο πρωταγωνιστών σε ένα απόλυτα εχθρικό περιβάλλον, με κάποιες απαραίτητες σκηνές σκληρής βίας, κρατά σε επαγρύπνηση τον θεατή και συγκινεί με τη τραγικότητά της. Να τη δείτε, το προτείνω ανεπιφύλακτα
Δέκα Δολοφόνοι για τον Ντετέκτιβ Μάρλοου (1975)
Το Δεκα Δολοφονοι για τον Ντετεκτιβ Μαρλοου είναι μια μεγάλη γιορτή της απόλυτης πρωτοτυπίας του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αναγγέλλει επίσης την άφιξη του Ντικ Ρίτσαρντς ως υποσχόμενου νέου αμερικανικού σκηνοθέτη. Την ημέρα που το είδα, βρήκα τον εαυτό μου να περιγράφει ατάκες από σκηνές σε φίλους Είναι πράγματι, η πιο υποβλητική από όλες τις αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν αυτή την εποχή...