Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Αρχικά μου έδωσε την εντύπωση μια κοινωνικής ταινίας, αλλά στη συνέχεια άρχισαν να μπαίνουν στοιχεία μυστηρίου, μέχρι που κατάλαβα ότι πρόκειται για θρίλερ! Ήταν καθηλωτικη! Νομίζω ότι είχε στοιχεία, ίσως σε υπερβολικό βαθμό, που ομως μπορεί να τα συναντήσουμε σε συνανθρώπους μας... Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν ικανοποίηση όταν εξοντωνουν με πανουργία αυτόν που τους βοηθάει..
Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι (2015)
Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να χωνέψω τον Jamie Doran ως πρωταγωνιστή... Εννοώ ότι ένα χρόνο πριν έπαιζε στο "Η Ώρα της Πτώσης" ως ένας serial killer (που έδενε τις γυναίκες και τις δολοφονούσε) και τώρα τον βλέπουμε να κάνει 20 λεπτά σεξ. Η ταινία είναι βαρετή και προβλέψιμη. Η λεπτή γραμμή μεταξύ της κακοποίησης και της ευχαρίστησης είναι τόσο λεπτή που είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Δεν...